Dat corona invloed heeft op structuur is voor mij geen verrassing. Zo las ik in een artikel van Trouw dat het wegvallen van structuur en onze dagelijkse (simpele) routines, zoals naar de trein fietsen of naar school gaan, voor problemen zorgen. “Voor sommige mensen is het heel moeilijk als ze dat houvast niet meer hebben, zeker als het onduidelijk is hoelang deze situatie voortduurt”, aldus Jaap van der Stel (lector psychische gezondheidszorg aan de Hogeschool Leiden)
Volgens van der Stel is er één toverwoord die ervoor zorgt dat je mentaal weerbaar blijft in deze crisis, namelijk: structuur. “Ritme geeft houvast, en dat hebben mensen nodig in crisistijd.” Een dag- en weekplanning maken. Iets doen. “Als je geen werk hebt, ga op zoek naar een hobby, ga tekenen of muziek maken, anders ga je piekeren.” (Oosterom, 2020)
Niet alleen Trouw schrijft erover, maar ook het AD komt met acht tips om je ritme terug te vinden in deze coronatijd. Volgens psycholoog Réne Dijkstra is het structureren van tijd een menselijke behoefte. Wij mensen worden gedreven door de behoefte om ons leven structuur te geven. Vallen er gewoontes weg? Dan komen energie en tijd vrij, wat mensen onrust kan geven. “Als je een afwachtende houding aanneemt, kun je geblokkeerd raken en zelfs rusteloos, angstig, of woedend en depressief raken. Maak een lijstje met de gewoontes die zijn weggevallen. Dat biedt overzicht. Bedenk welke alternatieven je kunt verzinnen.”
Volgens Gedragspsycholoog Sabine Jansen moet je jezelf nieuw gewoontegedrag aanleren. “Een mooie techniek om nieuwe gewoontes aan te leren zijn zogenaamde implementatie-intenties: ‘als ik dít doe, dan kan ik dát’. Daarmee bedenk je van tevoren welk gedrag je wilt uitvoeren.” (Kreule, 2020)
In een artikel van de Radboud Universiteit kwam ik een inspirerende uitspraak tegen van rituelenonderzoeker Thomas Quartier. Hij zegt: “Wie zijn ochtend, middag en avond niet goed markeert, zinkt weg in een zee van tijd” (Lambeets, 2020)
Ook al was de drang naar structuur er bij mij al vóór de corona crisis, wel merk ik dat de behoefte aan structuur groter is dan ooit. Om maar even in te haken op bovenstaande quote, “het wegzinken in een zee van tijd”. Zo voelde voor mij de start van het afstuderen. Een grote open ruimte waarin je zelf je weg en keuzes mag bepalen, je planning zelf moet indelen en over je deadlines moet waken. Elke dag voelt immers hetzelfde wanneer je niet naar school kan. Zoals Sabine Jansen beschrijft moet je jezelf nieuw gewoontegedrag aanleren en van tevoren bedenken wat je gaat doen.