“Onder invloed van de media en de snelle technologische ontwikkelingen, worden onze wereld, ons leven en de manier waarop we met elkaar omgaan steeds meer bepaald door snelheid; alles is constant in beweging.” (Stroom Den Haag, 2013)
Op basis van deze ‘snel bewegende’ maatschappij bedachten grafisch ontwerpers Luna Maurer, Jonathan Puckey, Roel Wouters en kunstenaar Edo Paulus de designmethode Conditional Design. Conditional Design is een ontwerpmethode bepaald door speels ontworpen sets van regels en voorwaarden die samenwerkingen tussen deelnemers stimuleert en tot onvoorspelbare resultaten kan leiden. (Conditional Design, 2013)
Een methode die de tendensen van onze hedendaagse maatschappij weerspiegelt.
Conditional Design
Om na te kunnen denken over het hier en nu, paste de ontwerpers hun manier van werken aan deze ontwikkelingen aan. Binnen deze methode ligt de focus op het proces en minder op het (eind)product. Op deze manier kan het werk zich aanpassen aan achtereenvolgende werkomgevingen. De nadruk wordt gelegd op verandering en de verschillen worden blootgelegd. Het proces is het product, logica is de tool, de input is het materiaal. (Stroom Den Haag, 2013)
De bovenstaande quote, welke ik tegenkwam op de website van het kunstcentrum Stroom Den Haag, zette mij aan het denken. Deze maatschappij, waarin alles constant in verandering is onder invloed van verschillende ontwikkelingen. Kan dit er ook niet voor zorgen dat ik een behoefte voel naar structuur? Ik denk van wel. De behoefte naar rust, ritme en regelmaat. Iets wat vandaag de dag lastig te vinden is.
Maar niet alleen het startpunt van ontstaan van Conditional Design interesseert me, ook de methode zelf. Voor mij, blijft het maken van keuzes een lastig ‘ding’. Bijvoorbeeld binnen ontwerp, je wilt ‘wat’ maken, maar weet niet waar je moet beginnen. Het creëren van simpele regels kan ervoor zorgen dat je sneller van start kunt gaan. Een kadrering die je van tevoren bepaald. Een structuur als designmethode.