Vandaag, 16 februari werk ik een dagje samen met Thijmen. We hebben het over Bep. Het hangbuikzwijn die een week lang zorgde voor structuur in mijn dag.
Thijmen stelt mij de vraag: “Heb jij per se chaos nodig om structuur te creëren?” “En was Bep, in deze situatie, de chaos voor jou?”
Dit is een vraag waar ik even over na moet denken en eigenlijk niet echt zo snel het antwoord op weet. Ja, ik was druk in mijn hoofd door de situatie met Bep. Kan ik dit dan zien als chaos? Thijmen denkt van wel. Het zijn factoren die jou chaos kunnen geven.
Vervolgens stelt Thijmen mij de vraag: “Wat is het tegenovergestelde van structuur?”
Ik denk wel dat dit chaos is. Want als er chaos is heb je een drang naar orde en regelmaat, met andere woorden structuur. Chaos is ook iets waar ik slecht tegen kan. Als ik chaos merk of zie, wil ik dit eerst gaan ’structureren’ voordat ik verder kan naar het volgende.
“Eigenlijk ook wel typisch. Nu heb je op dit moment alles in je leven, is de chaos een beetje verdwenen. Je hoeft bijvoorbeeld niet meer naar Tilburg, je hoeft überhaupt niet de deur uit. Deze chaos is dus verdwenen en nu verlies je de grip op die zoektocht naar structuur.”
Daar zit wel wat in. Ik ben nu niet geautomatiseerd om te structureren. Het is een open grote ruimte waarin je alles zelf kan en mag bepalen. Ik merk dat ik hier heel veel behoefte aan heb, anders komt er gewoon niets uit mijn handen. Alleen weet ik niet zo goed hoe. Je planning lijkt leeg, terwijl je wel veel moet doen om tot het gewenste eindresultaat te komen.
“Zo’n hangbuikzwijn kan je zien als een factor die die ruimte kan verkleinen. Moet je niet juist die factoren, dat chaotische opzoeken? Zodat je daarin kan structureren.”
Ik denk wel, dat als ik te weinig ‘druk’ voel, ik te weinig maak.
“Ja, dat heeft hier denk ik ook mee te maken. Hoe dichter je bij een deadline komt, hoe mee overzicht kwijt aan het raken is. Hoe drukker het wordt.”
Eigenlijk moet ik een soort van verplichtingen opstellen, maar misschien moeten deze verplichtingen wel afhankelijk zijn van iets of iemand. Want als ik de verplichtingen opstel voor mezelf, vind ik het moeilijker om me eraan te houden.
“Nu is de vraag misschien wel, moet je niet zoeken naar een kunstmatige chaos? En dat je daarin gaat ordenen. Je zou bijvoorbeeld Past in a Post ook kunnen zien als een ‘kunstmatige’ chaos.”
Ja misschien is dat niet per se een kunstmatige chaos, maar het is wel iets wat de hele week in mijn hoofd blijft hangen. En, dat stukje afhankelijkheid, dat zit erin, waardoor je het sowieso moet doen.
“Afhankelijkheid, tijd en chaos zijn dan misschien wel dingen die ervoor zorgen dat je structuur gaat zoeken.” “Heb jij de drang, wanneer je iets ziet bijvoorbeeld een situatie, dat te gaan structuren?”
Ja, dat zou ik dan het liefste meteen doen.
“Zou je ook structuren kunnen halen uit een bak vol met spullen? Heb je dan de gave om daar structuren in te kunnen vinden? Want dit doe je bijvoorbeeld ook in een stad. Dan heb je de gave om er lijnenspellen in te zien en er structuren uit te pakken. Zou je dat lijnenspel, wat je ziet in de stad, op meerdere plekken terug kunnen vinden?”
Ik denk het wel, ik denk dat ik mijn oog een soort van ‘getraind’ heb in steden. Maar nu, kom ik daar ook bijna niet meer. Ik merk ook als ik kijk naar mijn fotografie, op bijvoorbeeld mijn Instagram feed, dat het verandert. De structuren zijn niet alleen maar van gebouwen, maar ook andere dingen waar ik mijn oog op heb gericht en in wil structureren. Dingen dichterbij huis, de omgeving waar ik ben op dat moment.
Thijmen, neemt als voorbeeld de ruimte waarin we zitten, met een kast vol met spullen. “Zou je in deze ruimte en met deze kast structuren kunnen vinden? Bijvoorbeeld door deze kast als gebouw te benaderen.”
Ik heb zo nog nooit echt naar een rommelige kast gekeken. Mijn eerste gedachte zou zijn om het te herstructureren door het opnieuw in te ruimen. Maar als je het als gebouw zou benaderen, kan dat niet. Dan ga je zoeken naar structuren in details. Ik denk dat dit iets is waar je je ook in kan trainen.
“Ik bedoel het ook als een soort van spel. Dat je afhankelijk bent van zo’n kast. Dat dit het kader is. Hierin kun je natuurlijk enorm veel lijnenspellen vinden.”
Ja, ik denk dat ik me hier meer op moet gaan focussen. Dingen in mijn eigen omgeving structureren. Dat kan binnen zijn in een ruimte of misschien wel buiten. Misschien goed om mezelf voor nu, als een soort van oefening, te focussen op deze ruimte. En hier structuren vast te leggen. Alleen blijft de vraag dan wat is de volgende stap, als deze ruimte en kast gedaan is, wat dan? Dat is een vraag waar ik nu nog geen antwoord op kan geven. Wel denk ik als je blijft zoeken naar structuren in een vaste omgeving, dat je je oog traint om beter te kijken en dus meer te gaan zien.
“Op een bepaalde plek staan en daar structuren uithalen. Uiteindelijk is dat het toch. Want ik begin altijd vanuit informatie, dus ik ga heel veel dingen lezen en onderzoeken. Met die kennis ga ik aan de slag. En jij beland dan in zo’n ‘omgeving’ en daarin ga jij die structuren zoeken. Dat is toch een goed startpunt.”