Vandaag, 2 dagen voor de officiële ‘afstudeer-aftrap’ spreek ik met Thijmen af.
Ondanks dat we beide, individueel een interessant onderwerp hebben waar we in verder gaan, lijkt het ons goed om vaker samen te komen. We hebben namelijk gemerkt dat de vele samenwerkingsprojecten ons hebben gevormd tot een goed team. Eén van deze projecten die we tot de dag van vandaag nog steeds doen is Past in a Post. Een project waar ik veel positiviteit uithaal. Het helpt mij om dingen niet vooruit te schuiven. Elke week moet er iets ontworpen worden en daar heb ik veel plezier in en leer ik ontzettend veel van.
Maar wat maakt Past in a Post zo’n goed project? Eigenlijk kan je Past in a Post ook zien als een soort designmethode. Een designmethode die samenwerking en contact stimuleert. Structuur en informatie zijn daarvoor de ingrediënten. Doordat je elkaar spreekt op een vast moment in de week zorg je voor ritme en regelmaat. Dit vaste moment zorgt er tevens voor dat je ‘gedwongen’ wordt om iets te maken. Door een samenwerking aan te gaan voel je de sociale drang om iets te creëren en de ander daarbij niet in de steek te laten. Deze methode zorgt ervoor dat je elkaars sterke maar ook zwakke punten goed leert kennen. Door wekelijks met elkaar te reflecteren op de gemaakte ontwerpen leer je van elkaars gedachtegangen en stappen in het proces. Hierdoor raak je geïnspireerd om deze stappen te verwerken in jouw eigen proces. De basis is creëren, het gewoonweg maken van een ontwerp. Op deze manier zorg je voor laagdrempeligheid, je begint klein en automatisch, wanneer je dit proces volhoudt, werk je naar iets groots toe. Proces is eindproduct. De regels die zijn opgesteld zorgen voor een kader. Dit kader beperkt niet, maar geeft de vrijheid om te experimenteren.
Door corona zitten we thuis, we zien of spreken amper iemand. Mede door Past in a Post spreken Thijmen en ik elkaar wekelijks. Dit willen we dan ook graag doorzetten met afstuderen. Om elkaar te stimuleren en motiveren.